Κατόπιν της θερμής παράκλησης της παλαιάς μου καθηγήτριας από την Ελληνογαλλική Σχολή Ουρσουλινών, κυρίας Λιμνιάτη, παραθέτω στην ανάρτηση αυτή το κείμενο που έγραψε για την Άντα Τσάκα, ανέγνωσε δημοσίως ως ύστατο χαιρετισμό προς εκείνη και το οποίο συμπεριελήφθη στον τόμο "Μέμνησο" που εκδόθηκε στην μνήμη της, το 2016.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κύριο Καφαόγλου, κάτοχο των πνευματικών δικαιωμάτων της προαναφερθείσας έκδοσης, ο οποίος μου εκχώρησε την άδεια να αναδημοσιεύσω το εν λόγω κείμενο, στην μνήμη της συζύγου του.
Ήσουν
ένα περιστέρι
Τα λόγια είναι τόσο φτωχά
για να σε περιγράψουν, έστω και αδρομερώς. Ευγενική, προσηνής, διαλλακτική,
συζητήσιμη με όλους και για όλα, και με μία διάθεση προσφοράς ανεξάντλητη.
Ήσουν ένα περιστέρι, την
ώρα της αναχώρησης! Ήσουν ένα ράπισμα του ανέμου που έγινες για μας χάδι αξέχαστο!
Ήσουν ένα λουλούδι που μαράθηκε αναίτια και θέλησε να γνωρίσει νωρίς τις άλλες
πολιτείες!
Σήμερα λιτά, απλά και
απέριττα, θα σε αποχαιρετίσουμε στο έσχατο ταξίδι σου για τις γειτονιές των
Αγγέλων. Πάλεψες αλλά δεν τα κατάφερες μας λείπεις πολύ.... Καλό Παράδεισο
αγαπημένη μας!
Δανείζομαι τα λόγια της «Προσευχής»
του Γιώργου Χαιρέτη:
Τον
άγγελο παρακαλώ
Πάντα
να σε προσέχει
Τώρα
που ζούμε μακριά
Στην
έγνοια του να σ' έχει
Άγγελε
Ταξιάρχη μου
Κι
Αρχάγγελε Μιχάλη
Να
της φυλάτε τ' όνειρο
Που
'χει στο προσκεφάλι
Αρχάγγελοι
συντρόφοι μου
Να
τηνε συντροφάτε
Τώρα
που πια δε με θωρεί
Τώρα
που αλλού κοιμάται
Άγγελοι,
χάρη κάντε μου
Φωτίζετε
τους δρόμους
Που
γυροφέρνει μοναχή
Κι
εκεί που αφήνει πόνους
Άγγελοι,
φίλοι αν είσαστε
Το
δάκρυ της μαζέψτε
Μες
στο καντήλι κάψτε το
Λάδι να μη ξοδέψτε
Καλό σου ταξίδι εκεί πού
πας, μακριά από την δική μας καθημερινότητα και τις πολυποίκιλες κακίες μας.
Ευχόμαστε ο Χριστός να σ΄
έχει μαζί Του στον ευλογημένο Του Παράδεισο…!
Βασιλική Λιμνιάτη
Πηγή: ΜΕΜΝΗΣΟ (2016), σελ. 13-14
